Chelu
mudu
de
Elettra Vidili
Sentimentos
non tenzo
cuados
in su coro
e
che abe in chirca 'e fiores bolo;
e
bolande tratenzo
sena
s’azudu insoro,
e
affac’a su chelu in altu colo.
Custu
celeste 'iazu
est
de sa vida mia unu passazu!
Chirco
sa cumpagnia
ch'in
terra m'at lassadu,
e
nde l’agato inoghe acurtzu a Deu;
est
custa sa zenia
de
chie ch'est andadu
poi
chi bividu at in tantu anneu.
Una
lambriga 'e gosu
su
risu in laras torrat ispantosu!
Intendo
soledade
in
custu chelu mudu,
si
puru s'arpa sonet a su 'entu,
ma
est felitzidade
pro
me custu saludu;
gai
chi torro a domo cun sustentu.
Sos
ogios de s’amore
torradu
m’an in cara su lugore!
Gratzias,
zente mia
chi
m'azis consolada
ca
de sentidos mi so' torra 'estida.
Sempre
bos giamaia
essende
addolorada,
agatendemi
sola in custa vida.
Pro
cantu apo a campare
ispero
sempre de bos amentare!
De
custu narrer meu
nde
cherzo fagher solu
poesia,
chi bos giutet a mie.
E
in custu tempus feu
privadu
de consolu,
non
bida solu note ma sa die.
A
Deu apo a pregare
in
modu chi cun bois torre umpare!
(Secondo
Premio Desulo anno 2016)
Nessun commento:
Posta un commento