lunedì 5 febbraio 2018

Sa dispedida de Giovanni Battista Deiana



Sa dispedida
de Giovanni Battista Deiana 

1

Sa dispedida de ottadas mistas
Lettore lezende si osservas
Est che decottu de varias ervas
Po custas maladias imprevistas
In sas provadas toccadas e bistas
Po isperientzia ti nde servas
Ca sa vida nosta est una sola
E su tempus po nois est iscola.

2

Destinu de su donu ti domando
A meritu mi podes favorire
Si si naschit in terra po suffrire
E suffrire si devet dae cando
Custu ti prego e ti raccumando
Cale donu m’as zau cherz’ischire
Si suffrire devìo de naschida
Turmentau de males tottu vida.

3

Tue destinu ses che su rellozu
Giras sa freccia e s’ora contas
A s’astru e a s’ora cunfrontas
Po su bonu e su malu appozu
E non tzapande siguru allozu
Male ti pesas e peus tramontas
S’in cuss’ora a s’umanu cassas
Po tottu vida guastu ddu lassas.

4

Destinu si m’as fattu tantu male
No incurpo a tie ne a Deus
Che nd’at meda chi de me istan peus
Ma tottu este a su naturale
Si si naschit in s’ora fatale
De s’astru malu in manos seus
Est donu chi naschit de natura
Po s’umana terrena creatura.

5

O Mama Natura si mi crese
A medas terrenas creaturas
Cun su destinu malu ddas torturas
A conca a manos e a pese
Chie nudda e chie chimbe e sese
E medas creaturas isfiguras
Sentza rimediu ne azudu
Paraliticu tzurpu surdu e mudu.

6

No dda pagat arzentu ne oro
Sa vida po dogni umanu
Comente jeo sende antzianu
M’as pugnalau tres ortas a su coro
No est ca suffro chi mi addoloro
Suffro ca a sero e a manzanu
Suffrinti sos meos familiares
Cun fadiga e cun sos dinares.

7

Est penosa e dura sofferentzia
Po su fragile corpus antzianu
Tue destinu cun barbara manu
Crudele as fattu sa sententzia
Su cale piedade ne clementzia
Podet faer su Deus Soberanu
Issu punit cun sa leze sua
E tue punis cun sa leze tua.

8

Destinu ti fatzo a ischire
Seo tremende che foza ’e canna
No est chi m’appes zau parte manna
M’as zau solu su tantu ’e suffrire
Sa morte mi cheriat occhire
E tue serrau dd’as sa janna
E sa morte abbarrada est in fora
Fintz’a cando no arribat s’ora.

9

Su etz’umiliau cant’est malu
Ma su male faet cussu e prusu
In domo sua si paret intrusu
Puru sende su pernu ’e su palu
Ddi paret caridade e arregalu
Papare de su su crede abusu
Puru sende serviu coidosu
Tenet cuss’istintu dubitosu.

10

In prus de su male sa etzesa
Aggravat sa situatzione
Est che iscova in su cuzone
O puru che cane sutta ’e mesa
Sentza briu e sentza lucidesa
Est unu fantasma in persone
Zeo biu sì seo abbarrau
Ma seo mortu e no interrau.

11

Rassegnadi poveru antzianu
Si non tenes ateros azuos
Sa leze obbligat sos suos
A t’assistire de sero a manzanu
Che pitiu ti pigant a sa manu
Fintza po faer sos doveres tuos
E si crocau ses in su lettu
A ti pulire puru est suggettu.

12

O etzu ite cherese chi netza
Cando sa etzesa s’ora sonada
Su male a su etzu non perdonada
E martirizat sa persone betza
E no est prus nen pische e nen petza
Non biet no intendet non resonada
E suffrit die e notte a dogni ora
Po chi t’assistidi est peus ancora.

13

Su chi nat su etzu no iscurtanta
E ddi nanta ca nudda cumprendede
Su etzu non si podet difendede
A dd’umiliare che risurtanta
Sa resone tra issos consurtanta
Cun rispettu po no ddu offendede
Ddi nanta po cunfortu e po consolu
Ca este unu criticu pignolu.

14

Povera persone betza sese
Fintz’a chi ti biet faes pena
Po ti mantenner sa tua carena
Su baculu in manu pigas crese
Treme treme in manos e in pese
Papas e bufas a manu anzena
E su cantu bives zai s’ischidi
Zas noia a chie ti assistidi.

15

Sos familiares faent sentinella
A s’antzianu su cantu est biu
Cando chi est mortu e seppelliu
In Campusantu in sa sua cella
Ponent ogni tantu in sa cappella
Frores po su corpus chi est ormiu
Sos familiares bien po consolu
Fotografia e lumene solu.

16

In Campusantu su corpus mortale
Palas a terra e non de fiancu
Ca non podet faere de mancu
Palas a terra est su naturale
Su erme s’ingrassat che mannale
Lassa solu sos ossos in biancu
Papande sa petza s’ispelegada
Sa carena de pare disgregada.

17

Mortu in Campusantu accorrau
A nessunu creo nudda narada
Sende biu sos mortos che carrada
Ma biu est andau e torrau
Su mortu inie est interrau
Semper in Campusantu abbarrada
E cando su biu nde resonada
Coro e mente impressionada.

18

Male cun male si aggiunghede
E ora mala non nde manca mai
Non bastat ca sos males funti assai
Limba mala cun faulas punghede
Cun velenu sa mormura unghede
Inventande traschias e guai
S’odiosa e falsa impostura
M’at fertu mortu postu in sepoltura.

19

Fio traitu a intro e a fora
De parentes amigos e cumpanzos
Dae paesanos e istranzos
Sutt’a su bersagliu a dogni ora
Faende un’istabile dimora
Po varios pubblicos arranzos
E agatau mi seo custrettu
Dae su bruttu a leare su nettu.

20

Po cussu nemigos funti tantos
Ma no apo mai fattu male
Apo agìu in modu legale
Sentza cricare Deus ne a Santos
M’apo postu in manos sos guantos
Torrande tottu a su naturale
Nemigu non ti apo offendiu
Po dirittu mi seo difendiu.

21

A otto dies de sa chistione
Sende in macchin’a pagu lestresa
Si bloccanta sas rodas de sorpresa
E mi firmo in mesu ’e s’istradone
Mi che calo e fatzo attentzione
E no ddi tzapo nessuna malesa
Ando e torro dae su sartu
E sa difattu mi enit s’infartu.

22

Non mi curo de s’infartu tentu
Est cosa chi succedit in su mundu
Ma cando m’est beniu su segundu
M’est beniu custu pentzamentu
No at esser crachi malu entu
Chi mi cherzat bie moribundu
Difatti no est cosa de ischertzu
De su segundu beniu est su tertzu.

23

Nami nemigu cantu ses cuntentu
De mi bier suffrinde non defuntu
Nami s’istregone chi as assuntu
Po mi ponnet in rughe e in turmentu
Ma podet esser chi giret su entu
E benzas tue a su meu puntu
Si Deus a meritu ti pagada
Su matessi male ti che tragada.

24

S’abba enit e torrat a su mare
No dda firmat muru ne muraglia
E unu trenu sentza sa rotaglia
Ischis bene non podet camminare
Sas rodas si devent cambiare
Che carru armau cintu a maglia
E gasi camminat prus siguru
A pari sensu est po tue puru.

25

Si cheres in sa vida bene istare
Deves cumbatter sa sopravviventza
E chi siat de tua appartenentza
S’anzenu no ddu deves calculare
Siat in terra o siat in mare
Ca devet biver un’ateru pentza
Si su tu po s’anzenu discoidasa
Su portafogliu prenu t’isboidasa.

26

Non ti pighes nessunu pistighinzu
Morzo e ti lasso in santa paghe
Tue canta comente su izaghe
Però deves cambiare estinzu
Biver che a prima est un’affrinzu
Ca tue puru ortas a tenaghe
Custu est certu e siguru
Morzo jeo ma moris tue puru.

27

T’iscrio in custa Dispedida
Leze e tene in coro e mente
Tramontat sole e luna in ponente
Gosi matessi est sa nosta vida
S’odiu po su coro est omicida
Po s’anima piaga sofferente
Perdonu non perdonu arresono
Po parte mia a tottus perdono.

28

Su perdonu est inevitabile
Murinde si devet perdonare
S’idea gigantesca de lassare
E morrer de coro amabile
Su perdonu est donu affabile
Su mortu no est de odiare
Non balet sa resone ne su tortu
Vendicare a unu corpus mortu.

29

Morinde cherzo morrer cun amore
Lasso sa terrena residentzia
Cun-d-una pulia cussientzia
Comente terrenu peccadore
Non fio ladru ne malefattore
Morzo cun serena passientzia
Aspettande a morrer mi disvago
E cando enit cun sa morte pago.

30

Morte zam’in terra su cunfortu
Prima de faer s’urtimu respiru
In Campusantu mi fatzo su giru
E visito dogni corpus mortu
Po jare sa resone o su tortu
Non seo chiromante nen fachiru
Po cuddos chi non tenent Campusantu
Dispersos in sa terra a cantu a cantu.

31

Datu chi morte como ses benia
A mi occhire crete prontu seo
Non potzo fae su chi cherzo jeo
Ca seo a s’urtima agonia
Lasso sos benes de ogni zenia
Solu su chi m’aspettat mi che leo
Lasso in terra su corpus mortale
S’anima leo cun bene e cun male.

32

Ti prego morte po s’amore ’e Deu
In custos males atroces e feos
Seo abbarrau in sos pannos meos
Semper faende su dovere meu
Non cherzo prus suffrire sentz’arreu
A s’urtim’ora jami sos recreos
Bocchimi cun-d-unu corpus solu
Po chi non suffrat su chi est in dolu.

33

Terra de alturas e pianos
Dae me coltivada dogni latu
Como fatzo comente Pilatu
De tue mi nde samuno sas manos
E ti lasso in manu a sos giovanos
Ca su tempus cussa leze at fatu
Cun amore de coro accettaddos
E comente ti servinti pagaddos.

34

Lasso dottores e meghinasa
Maladias bonasa e malasa
Pigandemi sa rughe in palasa
Giro sas campagnas pellegrinasa
In mesu de buscos e ispinasa
Sentza sa pinnia in sas alasa
Gosi barbara morte ses cuntenta
Zandemi sa morte a morte lenta.

35

Sos chi beninti a m’accumpanzare
In viazu po s’urtimu camminu
Parentes de lontanu e de vicinu
Non cherzo nessunu a lagrimare
Su chi at volontade de pregare
Preghede a su Deus divinu
Cando cun s’anima ddu visito
Chi mi jetzat su postu chi merito.

36

Ghirlanda nen cuscinettos a rughe
Cherzo a mortu po profanidade
Cherzo su baulu in povertade
Non castanza mogano nen nughe
Cherzo a zare po s’urtima lughe
Sas candelas a dogni Cuffrade
Cherzo po martire de traballu
Una rughe de linna o metallu.

37

Adiosu Terra mama amada
E umanu populu inclusu
E tue morte comente as s’usu
Leamiche de manos s’ispada
E zami sa mortale pugnalada
Po chi morza e non biva prusu
E mi ch’ando po semper in eternu
A bivet in-d-un’ateru guvernu.

38

Campusantu terrenu giocundu
Umana dimora e garantzia
Sa morte como chi dd’apo retzia
Dormo cun tue a sonnu profundu
E po cantu su mundu dura mundu
A sos mortos fatzo cumpanzia
In santa paghe e sentza intrigos
Cun parentes amigos e nemigos.

39

Santa paghe ses tue sa prus forte
Po s’umanu rancore ses su frenu
Su cale Gesù Cristu Nazarenu
Po sa paghe a retziu sa morte
Su chi naschit però po mala sorte
In santa paghe semenat velenu
E semper che ispina sutt’a ludu
E punghet che tzegu surdu e mudu.

40

Tue santa Terra mama amada
De unu corpus gosiche morinde
De tantu tempus chi fiat suffrinde
Sa persone a zero est torrada
Prupa in sos ossos non ddu ada
De su pagu chi est servidinde
In loculu o tumba chi m’accorro
Sa terra chi m’as zau ti dda torro.

41

O erme dae me pagu ispera
Ca tzapas una misera carena
Prima fia de muscolos prena
Como est ridott’a mala manera
Non creo chi sa persone intera
Ti bastet po pranzu e po chena
Datu chi de petza tzapas pagu
Ti prego cuntentadi de su fragu.

42

A corpus mortu anima bolare
Deves in artu fintzas a inue
No andas a inue cheres tue
Si non tenes su lassapassare
Podes girare e regirare
E meta no agatas in neddue
No agatas nen frode nen lode
Si non tenes anzelu custode.

43

Si ti favorit su erettu entu
E serenu t’ispinghet dae palas
Azuandeddu in penosas iscalas
Fintz’a su campu de ismistamentu
Inue faent su giudicamentu
De penas bonas e de penas malas
E sigundu sas operas iscrittas
As a tenner sa paga chi meritas.

44

Santu Micheli a pesa in manu
Prima de ti ponner in su pesu
Ti domandat si Deus as offesu
Si biviu as che bonu Cristianu
Si sa leze de Deus Soberanu
As traitu che fogu atzesu
Po vendetta e odiu valente
In presone ponende s’innocente.

45

Su chi Deus non perdonat mai
A s’anima terrena creatura
Est sa morte s’imbrogliu sa fura
Su chi ponet femina in guai
Cun falsas imposturas assai
Su ricattu s’istupru e s’usura
Si po biver atere at mortu
In Chelu no est mai arregortu.

46

O anima ti fatzo a ischire
Comente in su pesu est incisu
Ca non podes andare in Paradisu
A Purgadoriu andas a suffrire
A Deus ddu depo ubbidire
Cun sa leze depo esser precisu
Po su Chelu de medas disizau
Deus su postu a pagus at zau.

47

Si tue fattu as su chi cherias
In Terra sentza esser controllada
O tue pover’anima dannada
Cun Babbos Nostos e Ave Marias
Po su chi as fattu in piraterias
Dae Deus non ses perdonada
Su Purgadoriu as po turmentu
A una pena fatta a fogu lentu.

48

Prima in Chelu de andare
Ancora suffrire deves cantu
Cantu at suffriu su Martire Santu
Po poder issu Santu diventare
Anima tue ti deves purgare
Cun su fogu lagrimas e prantu
Cando de sos peccaos ses purgada
A su Chelu andas cunsagrada.

49

Tue umana anima terrena
As girau in Terra e dogni logu
In s’Inferru as biu ddu at fogu
In su Purgadoriu trista pena
In su Chelu missa e novena
Pregande cun seriu jogu
In sa Terra as biu incisu
Inferru Purgadoriu Paradisu.

50

Anima terrena festa e gala
Godis in s’eternu Paradisu
Ca de Purgadoriu est precisu
Faer a Terra su piga e cala
Cun su fogu brusande a dogni ala
Comente Deus at decisu
Girare in Terra a dogni latu
Torrande a bier su male chi as fattu.

51

S’Inferru t’as salvau menomale
Ca in sa Terra as suffriu abbastantza
T’at perdonau dogni mancantza
Deus Babbu Eternu Immortale
E como su Chelu celestiale
Gosadi a comente est s’usantza
E in Terra a prova notoria
Lassas sa debile memoria.
52

Tue anima mala comente istas
In s’Inferru cun pena castiga
Una orta in paghe e deghe a briga
T’iscudente nde feris e nde pistas
Cun brusaduras feas e tristas
Cricas abba in lagu sentza diga
Po su male ch’as fattu ite guai
Ses in s’Inferru e non ch’essis mai.

53

Anima tue ses fumu e bentu
Libera in sa terrena isfera
Ma Deus cun sa sua bandiera
Giudice in su Sacru Parlamentu
Po s’umanu at fattu giuramentu
Cun disciplina e leze severa
Ue cheret issu s’anima andada
Ca est Deus ch’in tottu cumandada.


Ardauli, 28 ottobre 1999




Nessun commento:

Posta un commento