domenica 25 febbraio 2018

Tott’unu tesoro de Sebastiano Mario Fiori


Tott’unu tesoro
de Sebastiano Mario Fiori     

Cando mi dimandas:”Comente la dias cherrer’a Pasada ?”,
sempes ti naro: “Chin sa idda‘etza populada,
dommos abertas tottu s’annu,
sutta su casteddu
utturos prenos de vida,
buttegas, barcones fruridos,
che logu nodidu
donzi carrera.
E in sas piatzas
de s’identidade,
funtanas, sinnos, colores,
ammentos chi torran’a bia,
chena brutturas,
solu bellesa,
belles’e incantu,
meravitzas”.
Cando mi dimandas: “Comente la dias cherrer’a Pasada ?”,
sempes ti naro: “Chin zent’allegra,
sighinde traditziones e usantzas,
terras birdes, laoradas,
livares, binzas, campos de fae,
bolos de putzones subra rios e istannos,
sa natur’in festa,
turistas finzas in atontzu.
Bidda de cultura,
iscol’e poesia,
versos liberos
pintados in sos muros,
otavas chi essin dae su coro,
paghe, cuncordia,
amistade,
sa limba sarda, una bandela”.
Tue l’ischis, mi la sonnio sempes gai,
Sa Rocca, Turrione, Sant’Antoni,
tott’unu tesoro, Pasada,
che isposa
iscampiad’in sa ventana
a car’a mare,
cumposta, lughente,
galana.



Nessun commento:

Posta un commento