A
babbu
de
Silvestra Pittalis
M'ammento
a tie chi su coro apertu
Dolore
e iscunsolu chi as lassadu
In
baddes virdes de locu ‘e ammentu
In
artu, in chelos jaros ses annadu.
Omine
rispettosu e de onore
Sos
anghelos ti hacant cumpanzia
Po
s’amistade e po su veru amore
Chi
tue has semenadu in custa via.
Onestu
caru babbu fis’ e bia
fis
nobile e zustu e d'arte bona
Tottu
sa zente chi ti connoschia(t)
Ti
c’hat accumpazadu chin corona.
Parentes
e amicos chi pranghia(n)
Po
tene generosu e semper prontu
po
cussu tantu bene ti cherian
Ma
t’han toccadu sa campana a mortu.
Accumpanzadu t’han a pilu
issortu
Sas fizas educadas chin
amore
Mutinne
a tive ma tue fis mortu
Eternu
e semper friscu es su dolore.
E
a muzere tua has amadu
E
adorada l’has che grande dea
Ma
su mal'ustinu a tie toccadu
L'hat
lassad'a sa sola chin pelea.
Non
t’hat accumpanzadu a s’urtimora
Ca
s’aghera a issa l’est mancada:
“oje
m’est iscida s’aurora
Chene
punteddu ‘e domo so restada”.
23
maggio 1985
Nessun commento:
Posta un commento